در لحظه وصل موتور به شبکه به علت اینکه فقط مقاومت DC سیم پیچها وجود دارند جریان زیادی به نام اینراش یا جریان مغناطیس کنندگی از شبکه کشیده می شود. این جریان به حدود ۲ تا ۲٫۵ برابر جریان روتور قفل شده (LRC) می تواند برسد، دارای مدت زمان کمی بوده و انرژی آن صرف مغناطیس کردن هسته می شود. بعد از اینکه میدان های مغناطیسی و شار هسته شکل گرفت نوبت به ایجاد گشتاور در روتور و گردش روتور می رسد.
جریان روتور قفل شده میزان جریانی است که موتور ساکن در لحظه وصل شدن ولتاژ به آن (پس از عبور از جریان اینراش) تا زمان استارت و شروع به چرخش روتور از شبکه می کشد و مقدار آن به حدود ۶ برابر جریان نامی موتور می رسد و زمان دوام آن بیشتر از جریان اینراش است. در شکل زیر حدود جریانی و زمان های جریان های اینراش و روتور قفل شده قابل مشاهده است.
جریان روتور قفل شده هر موتوری بسته به پارامترهای مختلف طراحی مثل ساختار هادی های روتور، اندوکتانس استاتور، چگالی شار و … می تواند متنوع باشد ولی عموما در حدود ۶ برابر جریان نامی موتور است. برای محاسبه دقیقتر این جریان از روی پلاک می توان اقدام کرد. پلاک های موتورهایی که با توجه به استاندارد NEMA تنظیم شده اند دارای مشخصه ای هستند به نام KVA CODE و یا CODE که در تصاویر زیر مشخص شده اند.
در استاندارد NEMA مطابق جدول زیر تعدادی حروف به عنوان حروف کد در نظر گرفته شده اند که به ازای هر حرف رنجی از کیلو ولت آمپر مورد نیاز (به ازای هر اسب توان موتور) جهت راه اندازی موتور آمده است.
حال طبق فرمول های زیر برای موتورهای تکفاز و سه فاز جریان LRC را می توان محاسبه کرد.
به عنوان مثال: موتور سه فازی داریم با قدرت ۱۰ اسب بخار و ۴۶۰ ولت که بر روی آن کد F درج شده است. برای حل با توجه به جدول KVA/HP کد F عددی بین ۵ الی ۵٫۶ است لذا با جایگذاری مقادیر حداقل و حداکثر رنج این عدد در فرمول، رنج حداقل و حداکثر جریان روتور قفل شده آن به صورت زیر محاسبه می شود.